Samenvatting van Gebr. - Ted van Lieshout
Marius is al een half jaar dood als zijn moeder besluit om al zijn spullen op te ruimen en in de achtertuin te verbranden op zijn vijftiende verjaardag. Marius’ broer Luuk, vindt het maar niks. Vooral het feit dat zijn moeder ook het dagboek met alle herinneringen en gedachten van Maus wil verbranden, vindt hij ondenkbaar. Luuk is dan ook vastbesloten om het dagboek te redden. Hij zorgt ervoor dat het dagboek ook een beetje van hem wordt door er zelf in te schrijven.
‘En zo red ik je dagboek, want het moet overleven. Al het andere, de foto’s, de spullen aan de muur en je kleren zeggen alleen maar dat jij er was, maar niet hóé je was en wat je dacht en voelde. In elk geval niet in woorden. Daarom moet mam met haar fikken van dit dagboek afblijven.’
Als hij ook in het dagboek begint te lezen, wordt Luuk geconfronteerd met zichzelf. Marius heeft vooral over zijn relatie met Luuk geschreven en het feit dat zij allebei jongens leuker vinden dan meisjes. Luuk heeft dat altijd verdrongen, maar Marius had er minder moeite mee en wilde er met Luuk over praten. Hoe meer toenadering Marius zocht, hoe meer Luuk zich terugtrok.
Marius schrijft ook over zijn raadselachtige ziekte. Hij trilt en vergeet dingen, maar geen arts kan hem vertellen waarom. Omdat hij steeds minder kan doen en steeds slechter kan praten, verandert er veel in het leven van de twee broers.
‘Ik wilde graag alleen zijn en jij wilde dat niet. En omdat je potverdorie nog stiller geworden was dan ik, waren we allebei tevreden: samen en toch alleen.’
Lukt het Luuk om de gedachten en gevoelens van Marius te redden?
‘En zo red ik je dagboek, want het moet overleven. Al het andere, de foto’s, de spullen aan de muur en je kleren zeggen alleen maar dat jij er was, maar niet hóé je was en wat je dacht en voelde. In elk geval niet in woorden. Daarom moet mam met haar fikken van dit dagboek afblijven.’
Als hij ook in het dagboek begint te lezen, wordt Luuk geconfronteerd met zichzelf. Marius heeft vooral over zijn relatie met Luuk geschreven en het feit dat zij allebei jongens leuker vinden dan meisjes. Luuk heeft dat altijd verdrongen, maar Marius had er minder moeite mee en wilde er met Luuk over praten. Hoe meer toenadering Marius zocht, hoe meer Luuk zich terugtrok.
Marius schrijft ook over zijn raadselachtige ziekte. Hij trilt en vergeet dingen, maar geen arts kan hem vertellen waarom. Omdat hij steeds minder kan doen en steeds slechter kan praten, verandert er veel in het leven van de twee broers.
‘Ik wilde graag alleen zijn en jij wilde dat niet. En omdat je potverdorie nog stiller geworden was dan ik, waren we allebei tevreden: samen en toch alleen.’
Lukt het Luuk om de gedachten en gevoelens van Marius te redden?