Recensie van Geen Bereik - Marian de Smet
Vermist op vakantie
Marian de Smet vertelt het verhaal in Geen Bereik vanuit de standpunten van de drie hoofdpersonen, waardoor je als lezer het gevoel krijgt deze personen echt te kennen en dat je met ze mee kunt leven. boven elk hoofdstuk staat de naam van de persoon die aan het woord is. De hoofdstukken zijn kort en krachtig en vaak overlappen de hoofdstukken elkaar, waardoor je echt te lezen krijgt wat de personages tegelijkertijd denken en zeggen. Erg origineel en meeslepend en het maakt het verhaal een stuk spannender.
Ik zag niet hoe erg ik er aan toe was. Het voelen was genoeg.'Shit, shit, shit!' vloekte ik en ik spuwde de modder uit die tussen mijn tanden zat. Eén stap te veel. Ik had één stap te veel genomen.
Als er een centraal thema gekozen zou moeten worden voor dit boek is dat wel 'relaties'. Aan de ene kant de hechte vriendschap tussen twee boezemvrienden en aan de andere kant het zeer intrigerende ontstaan van een relatie tussen een jongen en een zeer wereldvreemd meisje die toevallig tot elkaar veroordeeld worden. Mooi om te lezen hoe deze relaties de gedachten en handelingen van de jongeren beïnvloedt.
Geen Bereik is een mooi, origineel en vlot geschreven roman die door het taalgebruik soms bijna sprookjesachtig aandoet. Het originele vertelperspectief zorgt ervoor de roman als een puzzel langzaam-maar-zeker in elkaar gezet wordt door de lezer. De realiteit van het verhaal wordt geloofwaardig neergezet en dat is nogal wat als je weet wat de achtergrond van Nanou is. Het einde zal ik niet verklappen, maar het is open en de lezer kan er zelf een mooi vervolg op bedenken.
Maarten Flaton
Marian de Smet vertelt het verhaal in Geen Bereik vanuit de standpunten van de drie hoofdpersonen, waardoor je als lezer het gevoel krijgt deze personen echt te kennen en dat je met ze mee kunt leven. boven elk hoofdstuk staat de naam van de persoon die aan het woord is. De hoofdstukken zijn kort en krachtig en vaak overlappen de hoofdstukken elkaar, waardoor je echt te lezen krijgt wat de personages tegelijkertijd denken en zeggen. Erg origineel en meeslepend en het maakt het verhaal een stuk spannender.
Ik zag niet hoe erg ik er aan toe was. Het voelen was genoeg.'Shit, shit, shit!' vloekte ik en ik spuwde de modder uit die tussen mijn tanden zat. Eén stap te veel. Ik had één stap te veel genomen.
Als er een centraal thema gekozen zou moeten worden voor dit boek is dat wel 'relaties'. Aan de ene kant de hechte vriendschap tussen twee boezemvrienden en aan de andere kant het zeer intrigerende ontstaan van een relatie tussen een jongen en een zeer wereldvreemd meisje die toevallig tot elkaar veroordeeld worden. Mooi om te lezen hoe deze relaties de gedachten en handelingen van de jongeren beïnvloedt.
Geen Bereik is een mooi, origineel en vlot geschreven roman die door het taalgebruik soms bijna sprookjesachtig aandoet. Het originele vertelperspectief zorgt ervoor de roman als een puzzel langzaam-maar-zeker in elkaar gezet wordt door de lezer. De realiteit van het verhaal wordt geloofwaardig neergezet en dat is nogal wat als je weet wat de achtergrond van Nanou is. Het einde zal ik niet verklappen, maar het is open en de lezer kan er zelf een mooi vervolg op bedenken.
Maarten Flaton