Genre: Oorlog
Als de Olifanten Vechten - Dirk Bracke
Jaar van Uitgave: 2002
Uitgeverij: Dirk Bracke en Davidsfonds Uitgeverij NV
‘Scar had zijn duimen in de ogen van de soldaat gedrukt en hij had geduwd tot hij iets voelde knappen. Met de bajonet die op de grond was gevallen had hij meteen daarna de keel van zijn tegenstrever doorgesneden.’
Uitgeverij: Dirk Bracke en Davidsfonds Uitgeverij NV
‘Scar had zijn duimen in de ogen van de soldaat gedrukt en hij had geduwd tot hij iets voelde knappen. Met de bajonet die op de grond was gevallen had hij meteen daarna de keel van zijn tegenstrever doorgesneden.’
De Jongen in de Gestreepte Pyjama - John Boyne
Jaar van uitgave: 2006
Uitgeverij: Arena, Amsterdam
‘Hallo,’ zei Bruno.
‘Hallo,’ zei de jongen.
De jongen was kleiner dan Bruno en zat op de grond met een verloren uitdrukking op zijn gezicht. Hij droeg dezelfde gestreepte pyjama als alle andere mensen aan die kant van het hek, en een gestreepte muts op zijn hoofd. Hij had geen schoenen of sokken aan en zijn voeten waren nogal vuil. Op zijn arm zat een armband met een ster erop.
Uitgeverij: Arena, Amsterdam
‘Hallo,’ zei Bruno.
‘Hallo,’ zei de jongen.
De jongen was kleiner dan Bruno en zat op de grond met een verloren uitdrukking op zijn gezicht. Hij droeg dezelfde gestreepte pyjama als alle andere mensen aan die kant van het hek, en een gestreepte muts op zijn hoofd. Hij had geen schoenen of sokken aan en zijn voeten waren nogal vuil. Op zijn arm zat een armband met een ster erop.
De kinderen van het achtste woud - els pelgrom
Jaar van Uitgave: 1977
Uitgeverij: Querido ‘In het Achtste woud wonen kinderen, in het geheim. Geen gewone kinderen. Ik ken er een versje van, wil je het horen?’ (…) …de kinderen van het Achtste Woud eten aardappels zonder zout ze eten pap zonder havermout en slapen onder de blote hemel en toch zijn ze niet koud die kinderen hebben een warme vacht op hun buik en hun benen en armen daarom zijn ze nimmer koud maar altijd lekker warm zelfs in de donkere nacht in het donkere Woud van Acht…’ |
de kleuren van het getto - aline sax & caryl strzelecki
De Stille Soldaat - Herman van Campenhout
Jaar van uitgave: 2003
Uitgever: Davidsfonds/ Infodok
'Achter de bananenstruiken zag Zamito een stoffig plein met spelende kleuters en hun moeders. Rond het plein stonden hutten. En een beetje verder en afdak dat dienst deed als school. Jongens en meisjes van zijn leeftijd stonden kaarsrecht voor de vlag van Mozambique. Ze zongen het volkslied. Waren dit de tegenstanders van het vrije Mozambique die zonodig verjaagd of gedood moesten worden? Dit waren gewone mensen, zoals zijn vader, zijn moeder en de buren in zijn dorp. De jongens en meisjes waren schoolkinderen zoals hij. Hoe licht zijn hoofd ook voelde, hoe graag hij ook soldaat wilde zijn, hij kon hen niet te lijf gaan...'
Uitgever: Davidsfonds/ Infodok
'Achter de bananenstruiken zag Zamito een stoffig plein met spelende kleuters en hun moeders. Rond het plein stonden hutten. En een beetje verder en afdak dat dienst deed als school. Jongens en meisjes van zijn leeftijd stonden kaarsrecht voor de vlag van Mozambique. Ze zongen het volkslied. Waren dit de tegenstanders van het vrije Mozambique die zonodig verjaagd of gedood moesten worden? Dit waren gewone mensen, zoals zijn vader, zijn moeder en de buren in zijn dorp. De jongens en meisjes waren schoolkinderen zoals hij. Hoe licht zijn hoofd ook voelde, hoe graag hij ook soldaat wilde zijn, hij kon hen niet te lijf gaan...'
Familiegeheim - Caja Cazemier & Martine Letterie
Jaar van uitgave: 2011
Uitgeverij: Uitgeverij Ploegsma
‘Hanneke weet ineens weer hoe ze in haar dagboek schreef aan het eind van die verjaardag van de tweeling. Dat schrift. Ze had het al die jaren bewaard. Ze moest het nog ergens hebben! (...) Ongeduldig zoeken Hannekes handen tussen de fotoalbums in het antieke bureautje. ‘Hier is het!’ zegt ze in zichzelf. En ze slaat het schrift voorzichtig open.’
Uitgeverij: Uitgeverij Ploegsma
‘Hanneke weet ineens weer hoe ze in haar dagboek schreef aan het eind van die verjaardag van de tweeling. Dat schrift. Ze had het al die jaren bewaard. Ze moest het nog ergens hebben! (...) Ongeduldig zoeken Hannekes handen tussen de fotoalbums in het antieke bureautje. ‘Hier is het!’ zegt ze in zichzelf. En ze slaat het schrift voorzichtig open.’
Het dagboek van Zlata - Zlata Filipović
Jaar van uitgave: 1993
Uitgeverij: Forum, Amsterdam
'Maandag 29/6/1992: ‘Dear Mimmy, IK HEB GENOEG VAN DAT SCHIETEN! DE GRANATEN! HET DODEN VAN MENSEN! DE WANHOOP! DE HONGER! DE ELLENDE! DE ANGST! Dat is mijn leven, het leven van een onschuldig schoolmeisje van elf jaar!!! Een schoolmeisje zonder school, zonder de pretjes en de opwinding van school. Een oorlogskind. […] God, zal dit ooit ophouden, zal ik ooit weer een schoolmeisje worden, zal ik ooit nog van mijn jeugd kunnen genieten? Ik voel me triest. Ik heb zin om te huilen. Ik huil al. Je Zlata.’
Uitgeverij: Forum, Amsterdam
'Maandag 29/6/1992: ‘Dear Mimmy, IK HEB GENOEG VAN DAT SCHIETEN! DE GRANATEN! HET DODEN VAN MENSEN! DE WANHOOP! DE HONGER! DE ELLENDE! DE ANGST! Dat is mijn leven, het leven van een onschuldig schoolmeisje van elf jaar!!! Een schoolmeisje zonder school, zonder de pretjes en de opwinding van school. Een oorlogskind. […] God, zal dit ooit ophouden, zal ik ooit weer een schoolmeisje worden, zal ik ooit nog van mijn jeugd kunnen genieten? Ik voel me triest. Ik heb zin om te huilen. Ik huil al. Je Zlata.’
Nacht - Anton van der Kolk
Jaar van uitgave: 2003
Uitgever: Van Goor
'De oorlog... we deden een moord voor wat eten. Moord... Ik zat in een kamp.' 'Een kamp?' vroeg ik. 'Eeh, eh... hoe heet dat? Een strafkamp... con... con... centratie...' 'Een concentratiekamp?' Hij knikte en keek me aan. 'Ik moet zo vaak aan de oorlog denken. Vind je het vervelend als ik het daarover heb? Waarom vertel ik je dit allemaal? Het is zo'n mooie dag en ik verveel je met oorlogsverhalen.' 'Nee', zei ik snel. 'Je verveelt me echt niet. Ga maar verder.' 'Ik heb het nooit kunnen vergeten... Nooit... Ik heb het aan niemand verteld... Aan niemand...' Zijn mond begon te trillen en er gleed een traan over zijn wang. 'Ik snap niet waarom dat nu ineens allemaal boven komt... nu... Het was net zo'n warme dag als nu... Het was zo erg...'
Uitgever: Van Goor
'De oorlog... we deden een moord voor wat eten. Moord... Ik zat in een kamp.' 'Een kamp?' vroeg ik. 'Eeh, eh... hoe heet dat? Een strafkamp... con... con... centratie...' 'Een concentratiekamp?' Hij knikte en keek me aan. 'Ik moet zo vaak aan de oorlog denken. Vind je het vervelend als ik het daarover heb? Waarom vertel ik je dit allemaal? Het is zo'n mooie dag en ik verveel je met oorlogsverhalen.' 'Nee', zei ik snel. 'Je verveelt me echt niet. Ga maar verder.' 'Ik heb het nooit kunnen vergeten... Nooit... Ik heb het aan niemand verteld... Aan niemand...' Zijn mond begon te trillen en er gleed een traan over zijn wang. 'Ik snap niet waarom dat nu ineens allemaal boven komt... nu... Het was net zo'n warme dag als nu... Het was zo erg...'
Oorlog Zonder Vrienden - Evert Hartman
Jaar van uitgave: 1979
Uitgeverij: Lemniscaat
‘Een snotaap van de NSB
sjouwt altijd met de moffen mee.
Dan zegt hij: Houzee, kameraden, wij gaan het vaderland verraden! Ik weet in het bos nog een piloot, die schieten jullie straks maar dood. En slaat er iemand op mijn kruin, sla dan zijn winkel maar in puin.’
Uitgeverij: Lemniscaat
‘Een snotaap van de NSB
sjouwt altijd met de moffen mee.
Dan zegt hij: Houzee, kameraden, wij gaan het vaderland verraden! Ik weet in het bos nog een piloot, die schieten jullie straks maar dood. En slaat er iemand op mijn kruin, sla dan zijn winkel maar in puin.’