Recensie van De slavenring - Simone van der Vlugt
Boeiende geschiedenis
Geschiedenislessen kunnen nogal saai zijn. Misschien zouden docenten geschiedenis eens de slavenring moeten lezen. Simone van der Vlugt beschrijft in haar roman het leven in de tijd van de Romeinen en doet dat op een zeer overtuigende en geloofwaardige manier. Je komt te weten hoe de Germanen en Romeinen leefden en hoe deze twee bevolkingsgroepen zich tot elkaar verhielden. Geen onderdeel van deze periode laat zij onbelicht en je komt als lezer in een achtbaan van emoties en gebeurtenissen terecht.
Voor het eerst verschijnt er iets van angst in Marcus' ogen. Hij mag dan een geharde militair zijn die van betekenis is op het slagveld, in een gevecht met een slaaf die al zijn machteloze woede in iedere vuistslag legt, is hij niet veel waard.
De hoofdpersonen krijgen veel ellende over zich heen en omdat de ze zo realistisch beschreven worden leef je echt met ze mee. Je wordt echt boos wanneer je leest hoe Chloë en Folkrad worden behandeld door hun Romeinse eigenaren en je kan hem eigenlijk geen ongelijk geven wanneer hij Marcus vermoordt. Je leest tegelijkertijd hoe belangrijk vrijheid eigenlijk is. De gebeurtenissen volgen elkaar in hoog tempo op, worden in korte, vlotte zinnen beschreven en het verhaal staat bol van de spanning en dramatiek. Dit verhaal boeit van begin tot eind. Het slot is angstaanjagend!
Achterin het boek wordt in de epiloog over de opgravingen bij de Italiaanse stad Pompeji verteld. Deze stad is in de Romeinse tijd door de uitbarsting van de Vesuvius onder een dikke laag as en puinsteen bedekt en de opgravingen geven een unieke inkijk in het leven van de Romeinen in het jaar 79 na Christus. Ook worden bepaalde Latijnse termen uitgelegd, zodat er voor de lezer geen onduidelijkheden blijven bestaan. Erg interessant.
Maarten Flaton
Geschiedenislessen kunnen nogal saai zijn. Misschien zouden docenten geschiedenis eens de slavenring moeten lezen. Simone van der Vlugt beschrijft in haar roman het leven in de tijd van de Romeinen en doet dat op een zeer overtuigende en geloofwaardige manier. Je komt te weten hoe de Germanen en Romeinen leefden en hoe deze twee bevolkingsgroepen zich tot elkaar verhielden. Geen onderdeel van deze periode laat zij onbelicht en je komt als lezer in een achtbaan van emoties en gebeurtenissen terecht.
Voor het eerst verschijnt er iets van angst in Marcus' ogen. Hij mag dan een geharde militair zijn die van betekenis is op het slagveld, in een gevecht met een slaaf die al zijn machteloze woede in iedere vuistslag legt, is hij niet veel waard.
De hoofdpersonen krijgen veel ellende over zich heen en omdat de ze zo realistisch beschreven worden leef je echt met ze mee. Je wordt echt boos wanneer je leest hoe Chloë en Folkrad worden behandeld door hun Romeinse eigenaren en je kan hem eigenlijk geen ongelijk geven wanneer hij Marcus vermoordt. Je leest tegelijkertijd hoe belangrijk vrijheid eigenlijk is. De gebeurtenissen volgen elkaar in hoog tempo op, worden in korte, vlotte zinnen beschreven en het verhaal staat bol van de spanning en dramatiek. Dit verhaal boeit van begin tot eind. Het slot is angstaanjagend!
Achterin het boek wordt in de epiloog over de opgravingen bij de Italiaanse stad Pompeji verteld. Deze stad is in de Romeinse tijd door de uitbarsting van de Vesuvius onder een dikke laag as en puinsteen bedekt en de opgravingen geven een unieke inkijk in het leven van de Romeinen in het jaar 79 na Christus. Ook worden bepaalde Latijnse termen uitgelegd, zodat er voor de lezer geen onduidelijkheden blijven bestaan. Erg interessant.
Maarten Flaton