recensie van deadline - rachel ward
Een onmogelijke race tegen de klok
Deadline is een fantastisch verhaal, waarin Rachel Ward op meerdere manieren ervoor heeft gezorgd om de lezer op het puntje van zijn stoel te laten zitten. Eén van die manieren is waarop het verhaal geschreven is. De lezer wordt direct aangesproken door Jem, de hoofdpersoon van het verhaal. Hierdoor lijkt het alsof ze het verhaal aan de lezer vertelt, in plaats van dat je een boek aan het lezen bent. Daardoor krijg je het idee alsof het verhaal echt gebeurd is.
“Je hebt het vast honderden malen op tv gezien, dus je weet wat wij die dag zagen: een onverwachte ontploffing, overal rondvliegende brokstukken, een opstijgende rookwolk, één cabine volkomen vernietigd, andere beschadigd en verwrongen door de klap. Overal om ons heen stonden mensen als aan de grond genageld naar de Eye te staren. Over het water heen hoorden we een schreeuw.”
Weglopen van huis en op de vlucht zijn voor de politie klinkt misschien als één groot geweldig avontuur, maar dat gevoel krijg je bij het lezen van Deadline zeker niet. Bij iedere bladzijde die je leest, wordt de situatie waarin Jem en Spider zich bevinden slechter en de wanhoop druipt aan het eind van het verhaal bijna van de bladzijdes af. Het gevoel van wanhoop en onmacht wordt bij de lezer ook steeds groter, terwijl langzaam maar zeker het lot van Spider duidelijk wordt.
Deadline is een mooi, ontroerend boek met een onverwachte wending in et verhaal De bijzondere manier van schrijven en de ontwikkelingen in het verhaal zorgen ervoor dat Deadline een boek is dat je in één adem uit leest!
Marcel Goedknegt
Deadline is een fantastisch verhaal, waarin Rachel Ward op meerdere manieren ervoor heeft gezorgd om de lezer op het puntje van zijn stoel te laten zitten. Eén van die manieren is waarop het verhaal geschreven is. De lezer wordt direct aangesproken door Jem, de hoofdpersoon van het verhaal. Hierdoor lijkt het alsof ze het verhaal aan de lezer vertelt, in plaats van dat je een boek aan het lezen bent. Daardoor krijg je het idee alsof het verhaal echt gebeurd is.
“Je hebt het vast honderden malen op tv gezien, dus je weet wat wij die dag zagen: een onverwachte ontploffing, overal rondvliegende brokstukken, een opstijgende rookwolk, één cabine volkomen vernietigd, andere beschadigd en verwrongen door de klap. Overal om ons heen stonden mensen als aan de grond genageld naar de Eye te staren. Over het water heen hoorden we een schreeuw.”
Weglopen van huis en op de vlucht zijn voor de politie klinkt misschien als één groot geweldig avontuur, maar dat gevoel krijg je bij het lezen van Deadline zeker niet. Bij iedere bladzijde die je leest, wordt de situatie waarin Jem en Spider zich bevinden slechter en de wanhoop druipt aan het eind van het verhaal bijna van de bladzijdes af. Het gevoel van wanhoop en onmacht wordt bij de lezer ook steeds groter, terwijl langzaam maar zeker het lot van Spider duidelijk wordt.
Deadline is een mooi, ontroerend boek met een onverwachte wending in et verhaal De bijzondere manier van schrijven en de ontwikkelingen in het verhaal zorgen ervoor dat Deadline een boek is dat je in één adem uit leest!
Marcel Goedknegt