Genre: realiteit
Achtste Groepers Huilen Niet - Jacques Vriens
Jaar van uitgave: 1999
Uitgeverij:Van Holkema & Warendorf
‘Akkie lag een hele tijd met haar ogen dicht. Ze huilde niet meer, maar honderd vragen spookten door haar hoofd. Hoe moest dat nu verder als ze écht leukemie had? Kon ze dan niet meer naar school? En hoe moest het met het voetbaltoernooi? En de afscheidsavond? En het schoolkamp? Daar had ze zich al jaren op verheugd. Hoe lang moest je in het ziekenhuis liggen als je die stomme ziekte had? Kon ze volgend jaar eigenlijk wel naar het voortgezet onderwijs? Ineens werd het Akkie teveel. Met een ruk ging ze rechtop zitten, maar ze voelde meteen een stekende pijn in haar rug. Ze viel terug op het bed en begon luid te snikken.’
Uitgeverij:Van Holkema & Warendorf
‘Akkie lag een hele tijd met haar ogen dicht. Ze huilde niet meer, maar honderd vragen spookten door haar hoofd. Hoe moest dat nu verder als ze écht leukemie had? Kon ze dan niet meer naar school? En hoe moest het met het voetbaltoernooi? En de afscheidsavond? En het schoolkamp? Daar had ze zich al jaren op verheugd. Hoe lang moest je in het ziekenhuis liggen als je die stomme ziekte had? Kon ze volgend jaar eigenlijk wel naar het voortgezet onderwijs? Ineens werd het Akkie teveel. Met een ruk ging ze rechtop zitten, maar ze voelde meteen een stekende pijn in haar rug. Ze viel terug op het bed en begon luid te snikken.’
Blauwe plekken - anke de vries
Jaar van uitgave: 1992
Uitgeverij: Lemniscaat Rotterdam
'Ze wankelde, twee handen grepen haar beet en rammelden haar door elkaar. ‘Smerige rotmeid die je bent, geef dat geld terug!’. Judith kon nauwelijks denken. Geld, welk geld? ‘Geef op,’ siste haar moeder. Een tweede slag volgde. ‘Ik heb geen geld,’ stootte Judith uit. Ze trachtte haar gezicht te beschermen. ‘Je hebt geld uit m’n tas gepikt!’ schreeuwde haar moeder. ‘Niet doen, mamma, niet doen…’ smeekte Judith. ‘Ik heb geen geld, echt niet.’
Uitgeverij: Lemniscaat Rotterdam
'Ze wankelde, twee handen grepen haar beet en rammelden haar door elkaar. ‘Smerige rotmeid die je bent, geef dat geld terug!’. Judith kon nauwelijks denken. Geld, welk geld? ‘Geef op,’ siste haar moeder. Een tweede slag volgde. ‘Ik heb geen geld,’ stootte Judith uit. Ze trachtte haar gezicht te beschermen. ‘Je hebt geld uit m’n tas gepikt!’ schreeuwde haar moeder. ‘Niet doen, mamma, niet doen…’ smeekte Judith. ‘Ik heb geen geld, echt niet.’
Chocolade Oorlog - Robert Cormier
Jaar van uitgave: 1974
Uitgeverij: Uitgeverij Sjaloom
‘Hij keek op en riep: ‘Renault.’
Stilte. Die ellendige stilte.
‘Nee!’
De Walnoot had het gevoel dat zijn ogen de lenzen waren van een televisiecamera in zo’n documentaire.
(…) Eindelijk keek broeder Leon weer naar beneden. ‘Renault,’ zei hij opnieuw, zijn stem als een zweepslag.
‘Nee, ik ga geen chocolaatjes verkopen’
Steden stortten in. De aarde opende zich. Planeten kantelden. En die afgrijselijke stilte.’
Uitgeverij: Uitgeverij Sjaloom
‘Hij keek op en riep: ‘Renault.’
Stilte. Die ellendige stilte.
‘Nee!’
De Walnoot had het gevoel dat zijn ogen de lenzen waren van een televisiecamera in zo’n documentaire.
(…) Eindelijk keek broeder Leon weer naar beneden. ‘Renault,’ zei hij opnieuw, zijn stem als een zweepslag.
‘Nee, ik ga geen chocolaatjes verkopen’
Steden stortten in. De aarde opende zich. Planeten kantelden. En die afgrijselijke stilte.’
De gelukvinder - Edward van de Vendel & Anoush Elman
Jaar van uitgave: 2008
Uitgever: Querido kinderboek
Ik wil vertellen over de discussies op school bij maatschappijleer, waarin ik steeds vrijzinniger werd, zo erg zelfs dat klasgenoten protesteerden en dat de leraar beweerde dat ik Nederlandser dacht dan de meeste Nederlanders. Maar het lukt me niet. De verhoortijd die we nog overhebben gaat op aan het langzame typen van de IND'er en ik zit daar dus maar en het is een hopeloos verloren zaak. Ik weet het opeens heel zeker: ze willen ons niet hebben. En ik heb gelijk. Op vrijdag kunnen we naar huis.
De IND heeft uw dossier afgewezen. U dient Nederland binnen vierentwintig uur te verlaten.
Uitgever: Querido kinderboek
Ik wil vertellen over de discussies op school bij maatschappijleer, waarin ik steeds vrijzinniger werd, zo erg zelfs dat klasgenoten protesteerden en dat de leraar beweerde dat ik Nederlandser dacht dan de meeste Nederlanders. Maar het lukt me niet. De verhoortijd die we nog overhebben gaat op aan het langzame typen van de IND'er en ik zit daar dus maar en het is een hopeloos verloren zaak. Ik weet het opeens heel zeker: ze willen ons niet hebben. En ik heb gelijk. Op vrijdag kunnen we naar huis.
De IND heeft uw dossier afgewezen. U dient Nederland binnen vierentwintig uur te verlaten.
De geur van Melisse - Per Nilsson
Jaar van uitgave: 1998
Uitgeverij: Lemniscaat b.v. Rotterdam
‘Zijn busreizen waren voortaan tien minuten geluk. Iedere maandag-, dinsdag- en donderdagmorgen hielden ze elkaar gezelschap op weg naar school. (…) Gek. Hij had het altijd moeilijk gevonden om te praten. Met haar was het makkelijk. Het ging als vanzelf. Hij hoefde niet naar woorden te zoeken, hij bedacht zijn antwoorden niet tien minuten te laat, zoals hij anders altijd deed en er was altijd wel iets om over te praten. Ontzettend veel om over te praten. De busreizen waren hopeloos kort.
Uitgeverij: Lemniscaat b.v. Rotterdam
‘Zijn busreizen waren voortaan tien minuten geluk. Iedere maandag-, dinsdag- en donderdagmorgen hielden ze elkaar gezelschap op weg naar school. (…) Gek. Hij had het altijd moeilijk gevonden om te praten. Met haar was het makkelijk. Het ging als vanzelf. Hij hoefde niet naar woorden te zoeken, hij bedacht zijn antwoorden niet tien minuten te laat, zoals hij anders altijd deed en er was altijd wel iets om over te praten. Ontzettend veel om over te praten. De busreizen waren hopeloos kort.
Dreadlocks & lippenstift - Maren Stoffels
Jaar van uitgave: 2009
Uitgever: Leopold B.V.
Floor lacht naar me. 'Ik ben blij voor je. Je zag er zo triest uit gisteravond.' Kan Floor dat aan me zien? Wat is dat toch met haar? Ze is zo anders dan de vriendinnen die ik heb. Als Floor bij mij op school zou zitten, zou ze met Kelly omgaan, zeker weten. Ze draagt kleren die ik normaal gesproken vreselijk vind, maar haar staat het. Ik ben een skater, zij een mooie kleertjes- type. Ik ben de dreadlocks, zij de lippenstift. Ik snap er niets meer van. Hoe kan Floor zien hoe ik me voel?
Uitgever: Leopold B.V.
Floor lacht naar me. 'Ik ben blij voor je. Je zag er zo triest uit gisteravond.' Kan Floor dat aan me zien? Wat is dat toch met haar? Ze is zo anders dan de vriendinnen die ik heb. Als Floor bij mij op school zou zitten, zou ze met Kelly omgaan, zeker weten. Ze draagt kleren die ik normaal gesproken vreselijk vind, maar haar staat het. Ik ben een skater, zij een mooie kleertjes- type. Ik ben de dreadlocks, zij de lippenstift. Ik snap er niets meer van. Hoe kan Floor zien hoe ik me voel?
Feest! - Lydia Rood
Jaar van uitgave: 2011
Uitgever: Leopold
Myrna
Ze waren te vroeg; het feest was nog niet op gang. Myrna hield één oog op Michiel, de een biertje van Engel had aangenomen. Engel had een paar foto's van hem gemaakt en was toen doorgelopen met zijn camera. Michiel zag er niet goed uit. Hij had bij haar thuis als drie blikjes bier op, en het leek niet goed te vallen. Hij zag bleek, zijn sproeten en zijn roodbruine haar staken vreemd af. Wit stond hem niet. Maar ze hield van hem. Vooral de manier waarop hij op de fiets hierheen had gezegd: 'Wil je het uitmaken?'
Uitgever: Leopold
Myrna
Ze waren te vroeg; het feest was nog niet op gang. Myrna hield één oog op Michiel, de een biertje van Engel had aangenomen. Engel had een paar foto's van hem gemaakt en was toen doorgelopen met zijn camera. Michiel zag er niet goed uit. Hij had bij haar thuis als drie blikjes bier op, en het leek niet goed te vallen. Hij zag bleek, zijn sproeten en zijn roodbruine haar staken vreemd af. Wit stond hem niet. Maar ze hield van hem. Vooral de manier waarop hij op de fiets hierheen had gezegd: 'Wil je het uitmaken?'
Gebr. - Ted van Lieshout
Jaar van uitgave: 1996
Uitgeverij: Gottmer
‘‘Ik steek alles, maar dan ook alles in de fik en ga er op een stoeltje naar zitten kijken.’
‘Wat luguber.’
‘Mag je gerust vinden, geef ik niks om,’ zei mam. ‘Morgen is zijn verjaardag. Daar wil ik een bijzondere dag van maken.’
‘Leuk verjaardagscadeautje,’ riep ik, ‘u steekt al zijn spullen in de fik! Als u alles kapotmaakt doet u net of Marius nooit heeft bestaan.’’
Uitgeverij: Gottmer
‘‘Ik steek alles, maar dan ook alles in de fik en ga er op een stoeltje naar zitten kijken.’
‘Wat luguber.’
‘Mag je gerust vinden, geef ik niks om,’ zei mam. ‘Morgen is zijn verjaardag. Daar wil ik een bijzondere dag van maken.’
‘Leuk verjaardagscadeautje,’ riep ik, ‘u steekt al zijn spullen in de fik! Als u alles kapotmaakt doet u net of Marius nooit heeft bestaan.’’
Gepakt - Bobje Goudsmit
Jaar van uitgave: 2008
Uitgever: Van Holkema en Warendorf
Geert was in Nikki's ogen geweldig, bijna een wereldwonder. Ze ontmoette hem precies drie dagen voordat ze naar huis teruggingen. Hij was lang en stevig gebouwd, met donkerblauwe ogen en licht krullend haar. Echt het prototype van een hunk. Voor Nikki althans. Jorien vond hem niks bijzonders, toen ze zijn foto zag. Hij leek erg overtuigd van zichzelf, met zijn overdreven tandpastaglimlach, gewaxte haren en glanzende bruinverbrande huid. Een wandelende reclame voor zonnebrandcrème. Bah, wat een gladjakker. Maar ze vond het flauw om dat tegen Nikki te zeggen.
Uitgever: Van Holkema en Warendorf
Geert was in Nikki's ogen geweldig, bijna een wereldwonder. Ze ontmoette hem precies drie dagen voordat ze naar huis teruggingen. Hij was lang en stevig gebouwd, met donkerblauwe ogen en licht krullend haar. Echt het prototype van een hunk. Voor Nikki althans. Jorien vond hem niks bijzonders, toen ze zijn foto zag. Hij leek erg overtuigd van zichzelf, met zijn overdreven tandpastaglimlach, gewaxte haren en glanzende bruinverbrande huid. Een wandelende reclame voor zonnebrandcrème. Bah, wat een gladjakker. Maar ze vond het flauw om dat tegen Nikki te zeggen.
Groener gras - Klaas Bond
Jaar van uitgave: 2002
Uitgever: Van Holkema & Warendorf
Jeroen, groot en gevaarlijk, stond al voor hem. 'Gek geworden, Altena? Wat denk jij dat je aan het doen bent?' Hij gaf Marco een zet waardoor die met zijn rug tegen een tafeltje viel. Voordat hij overeind kon komen, had Jeroen hem vastgegrepen. Hij voelde hoe de vuist de bovenkant van zijn trui dichtschroefde en hapte naar adem. Hij probeerde Jeroen van zich af te slaan, maar die hield hem met gestrekte arm van zich af. Marco kon alleen maar wachten op het volgende, op een bloedneus, een... 'Laat hem los.' Marco draaide zijn ogen naar de stem. Het was Ramon Diaz. Met zijn hoofd een beetje gebogen keek hij vanonder zijn wenkbrauwen met een vervaarlijke roofdierenblik naar Jeroen. 'Laat hem los, nú.'
Uitgever: Van Holkema & Warendorf
Jeroen, groot en gevaarlijk, stond al voor hem. 'Gek geworden, Altena? Wat denk jij dat je aan het doen bent?' Hij gaf Marco een zet waardoor die met zijn rug tegen een tafeltje viel. Voordat hij overeind kon komen, had Jeroen hem vastgegrepen. Hij voelde hoe de vuist de bovenkant van zijn trui dichtschroefde en hapte naar adem. Hij probeerde Jeroen van zich af te slaan, maar die hield hem met gestrekte arm van zich af. Marco kon alleen maar wachten op het volgende, op een bloedneus, een... 'Laat hem los.' Marco draaide zijn ogen naar de stem. Het was Ramon Diaz. Met zijn hoofd een beetje gebogen keek hij vanonder zijn wenkbrauwen met een vervaarlijke roofdierenblik naar Jeroen. 'Laat hem los, nú.'
Hoe overleef ik de brugklas? - Francine Oomen
Jaar van uitgave: 2000
Uitgever: Holkema & Warendorf
Ze zijn er nu bijna. De zenuwen kriebelen weer in Rosa's buik. Ze werpt een blik op haar vriendin Sasha, die er stoer uitziet met haar afgewassen spijkerjasje, haar korte donkere haar en haar brutale blauwe ogen. Sasha is voor niets en niemand bang, daarom vindt Rosa het ook fijn haar vriendin te zijn. 'Heb jij zin?" vraagt ze. Sasha haalt haar schouders op. 'Best wel, ik had het wel gezien op die stomme basisschool.' 'Ja, juf Irma zal jou niet bepaald missen, denk ik. Maar vind je het niet eng om naar de middelbare school te gaan?' 'Eng? Tuurlijk niet, waarom? Ik heb wel genoeg van dat kleinekindergedoe. Ik wil groot zijn en voor mezelf zorgen!' 'Ben je dan niet zenuwappig?' 'Nee, absoluut niet! Jij wel dan?' 'Nee hoor! Hoe kom je erbij?!' antwoordt Rosa stoer.
Uitgever: Holkema & Warendorf
Ze zijn er nu bijna. De zenuwen kriebelen weer in Rosa's buik. Ze werpt een blik op haar vriendin Sasha, die er stoer uitziet met haar afgewassen spijkerjasje, haar korte donkere haar en haar brutale blauwe ogen. Sasha is voor niets en niemand bang, daarom vindt Rosa het ook fijn haar vriendin te zijn. 'Heb jij zin?" vraagt ze. Sasha haalt haar schouders op. 'Best wel, ik had het wel gezien op die stomme basisschool.' 'Ja, juf Irma zal jou niet bepaald missen, denk ik. Maar vind je het niet eng om naar de middelbare school te gaan?' 'Eng? Tuurlijk niet, waarom? Ik heb wel genoeg van dat kleinekindergedoe. Ik wil groot zijn en voor mezelf zorgen!' 'Ben je dan niet zenuwappig?' 'Nee, absoluut niet! Jij wel dan?' 'Nee hoor! Hoe kom je erbij?!' antwoordt Rosa stoer.
Hoe Overleeft Rosa in New York - Francine Oomen
Jaar van uitgave: 2012
Uitgeverij: Em. Querido’s Uitgeverij BV
‘Rosa doet haar deur van het slot en rukt hem open. Molly schiet langs haar heen de gang op. Vita zit in elkaar gedoken tegen de muur. Ze kermt zachtjes. Haar gezicht steekt spierwit af tegen haar zwarte haar. Op de plaats waar ze haar arm tegen haar borst gedrukt houdt, is haar nachthemd rood van het bloed. Rosa knielt naast het meisje neer en duwt de hond weg.’
Uitgeverij: Em. Querido’s Uitgeverij BV
‘Rosa doet haar deur van het slot en rukt hem open. Molly schiet langs haar heen de gang op. Vita zit in elkaar gedoken tegen de muur. Ze kermt zachtjes. Haar gezicht steekt spierwit af tegen haar zwarte haar. Op de plaats waar ze haar arm tegen haar borst gedrukt houdt, is haar nachthemd rood van het bloed. Rosa knielt naast het meisje neer en duwt de hond weg.’
Je moet dansen op mijn graf - aiden chambers
Jaar van uitgave: 1985
Uitgeverij: Querido, Amsterdam
‘Hoor eens,’ hij kwam van het bed naar me toe en liet die gevaarlijke glimlach weer zien. 'Ik wil iets met je afspreken.' 'Okee,' zei ik. 'Ik neem elke gok één keer.' 'Wie van ons twee ook eerder doodgaat, de ander belooft dat hij op zijn graf zal dansen.'
Uitgeverij: Querido, Amsterdam
‘Hoor eens,’ hij kwam van het bed naar me toe en liet die gevaarlijke glimlach weer zien. 'Ik wil iets met je afspreken.' 'Okee,' zei ik. 'Ik neem elke gok één keer.' 'Wie van ons twee ook eerder doodgaat, de ander belooft dat hij op zijn graf zal dansen.'
Paniek! - Carry Slee
Jaar van uitgave: 2001
Uitgever: Dutch Media Uitgevers
'Grijp hem!' roept Ramon. En hij gaat achter Ruben aan. Jorrit ziet dat Ruben op de weg afrent. Er komt een hele rij auto's aan. 'Kijk uit!' schreeuwt Jorrit. Maar Ruben rent door. Jorrit knijpt zijn ogen dicht.
Uitgever: Dutch Media Uitgevers
'Grijp hem!' roept Ramon. En hij gaat achter Ruben aan. Jorrit ziet dat Ruben op de weg afrent. Er komt een hele rij auto's aan. 'Kijk uit!' schreeuwt Jorrit. Maar Ruben rent door. Jorrit knijpt zijn ogen dicht.
Schuld - Simone van der Vlugt
Jaar van uitgave: 2009
Uitgeverij: Lemniscaat BV Rotterdam
‘Zoë merkt dat er een vochtig waas voor haar ogen verschijnt en ze knippert om de opkomende tranen te verdringen. ‘Ik kan niet doen alsof er niets gebeurd is,’ zegt ze moeizaam. ‘Ik kan niet zomaar verder leven en nieuwe vrienden maken.’’
Uitgeverij: Lemniscaat BV Rotterdam
‘Zoë merkt dat er een vochtig waas voor haar ogen verschijnt en ze knippert om de opkomende tranen te verdringen. ‘Ik kan niet doen alsof er niets gebeurd is,’ zegt ze moeizaam. ‘Ik kan niet zomaar verder leven en nieuwe vrienden maken.’’
Straatkatten - Mieke van Hooft
Jaar van Uitgave: 1996
Uitgeverij: Uitgeverij Holland, Haarlem
“Heb je voor mij ook wat te bikken? Ik rammel van de honger.’ Zonder af te wachten grist ze een appelflap naar zich toe en zet haar tanden erin. Lizzie springt verontwaardigd op. ‘Hé zeg, dat zijn toevallig míjn appelflappen. Jij bent een mooie!’ Het meisje grinnikt en veegt met de achterkant van haar hand langs haar lippen. ‘Ik heb honger. Jij hebt wat te bikken. Ik heb niks. Dan geef jij mij wat. Zo zijn de wetten van de straat.”
Uitgeverij: Uitgeverij Holland, Haarlem
“Heb je voor mij ook wat te bikken? Ik rammel van de honger.’ Zonder af te wachten grist ze een appelflap naar zich toe en zet haar tanden erin. Lizzie springt verontwaardigd op. ‘Hé zeg, dat zijn toevallig míjn appelflappen. Jij bent een mooie!’ Het meisje grinnikt en veegt met de achterkant van haar hand langs haar lippen. ‘Ik heb honger. Jij hebt wat te bikken. Ik heb niks. Dan geef jij mij wat. Zo zijn de wetten van de straat.”
Vallen - Anne provoost
Jaar van uitgave: 1994
Uitgeverij: Houtekiet, Antwerpen
‘Hij helpt haar uitstappen. Zolang ze moeizaam bezig is zichzelf naast het voertuig te tillen, zie ik niets ongewoons. Secondenlang geloof ik dat alles toch goed gekomen is. Maar dan maakt ze een kwartdraai. Ze staat met haar gezicht naar me toe, gooit haar hoofd lichtjes achterover en blijft een ogenblik doodstil staan. Ze weet natuurlijk dat ik hier op de tafel sta en naar haar kijk. De uitdrukking op haar gezicht kan ik niet zien omdat ze zich op een te grote afstand bevindt. (…) Ze neemt onder elke arm een kruk en plaatst haar benen een beetje uit elkaar. Nu zie ik duidelijk dat haar linkervoet weg is.’
Uitgeverij: Houtekiet, Antwerpen
‘Hij helpt haar uitstappen. Zolang ze moeizaam bezig is zichzelf naast het voertuig te tillen, zie ik niets ongewoons. Secondenlang geloof ik dat alles toch goed gekomen is. Maar dan maakt ze een kwartdraai. Ze staat met haar gezicht naar me toe, gooit haar hoofd lichtjes achterover en blijft een ogenblik doodstil staan. Ze weet natuurlijk dat ik hier op de tafel sta en naar haar kijk. De uitdrukking op haar gezicht kan ik niet zien omdat ze zich op een te grote afstand bevindt. (…) Ze neemt onder elke arm een kruk en plaatst haar benen een beetje uit elkaar. Nu zie ik duidelijk dat haar linkervoet weg is.’
Verstrikt - Mel Wallis de Vries
Jaar van uitgave: 2011
Uitgeverij: De Fontein, Utrecht
‘Opeens hoor ik iets. Heel zacht en heel ver weg. Is het gefluister? Zijn er misschien nog andere mensen in het zwart? Ik probeer te roepen: ‘Hier ben ik!’ Maar er komt geen geluid uit mijn mond. Ik ben hier! Ik ben hier! roep ik in gedachten. Horen jullie me? Komen jullie me halen? Ik kan me niet bewegen.
‘Niet bewegen.’
Zei ik dat? Of was het iemand anders? Was het de echo van mijn eigen gedachten? Ingespannen luister ik. Het blijft doodstil.’
Uitgeverij: De Fontein, Utrecht
‘Opeens hoor ik iets. Heel zacht en heel ver weg. Is het gefluister? Zijn er misschien nog andere mensen in het zwart? Ik probeer te roepen: ‘Hier ben ik!’ Maar er komt geen geluid uit mijn mond. Ik ben hier! Ik ben hier! roep ik in gedachten. Horen jullie me? Komen jullie me halen? Ik kan me niet bewegen.
‘Niet bewegen.’
Zei ik dat? Of was het iemand anders? Was het de echo van mijn eigen gedachten? Ingespannen luister ik. Het blijft doodstil.’
Zoenen - Haye van der Heyden
Jaar van uitgave: 1995
Uitgever: Elzinga, Leopold
'Ik mis Pauline. Ik mis haar zo.' Jeroen staart in de verte. De twee paarden met hun ruiters die net voorbij kwamen, zijn bijna niet meer te zien. Het zijn nog maar bewegende stipjes in de grijze nevel. 'Voor mij ben jij volkomen gestoord', zegt Bart. Hij loopt verder. 'Kom je?' roept hij over zijn schouder. Jeroen loopt zijn vriend achterna. 'Dat je nog steeds aan die chick denkt', lacht Bart. 'Dat kan ik me nou niet voorstellen.' 'Maar het is het mooiste meisje ter wereld', zegt Jeroen. 'Ze is echt prachtig mooi.'
Uitgever: Elzinga, Leopold
'Ik mis Pauline. Ik mis haar zo.' Jeroen staart in de verte. De twee paarden met hun ruiters die net voorbij kwamen, zijn bijna niet meer te zien. Het zijn nog maar bewegende stipjes in de grijze nevel. 'Voor mij ben jij volkomen gestoord', zegt Bart. Hij loopt verder. 'Kom je?' roept hij over zijn schouder. Jeroen loopt zijn vriend achterna. 'Dat je nog steeds aan die chick denkt', lacht Bart. 'Dat kan ik me nou niet voorstellen.' 'Maar het is het mooiste meisje ter wereld', zegt Jeroen. 'Ze is echt prachtig mooi.'