recensie van de hongerspelen - suzanne collins
Vechten voor je leven en je vrijheid
"De regels van de Hongerspelen zijn simpel. Als straf voor de opstand moeten alle twaalf districten één meisje en één jongen leveren die meedoen, de zogenaamde tributen. De vierentwintig tributen worden opgesloten in een enorme openluchtarena die uit van alles kan bestaan, van een gloeiend hete woestijn tot een barre ijsvlakte. Een aantal weken lang moeten de deelnemers op leven en dood met elkaar vechten. De tribuut die het laatste overblijft, heeft gewonnen."
De Hongerspelen is een boek dat je niet even tussendoor kunt lezen. Suzanne Collins heeft het boek zo geschreven dat je vanaf de eerste bladzijde het verhaal in gezogen wordt. Het gevolg is dat je het boek daarna maar erg moeilijk weg kan leggen.
Het verhaal is gebaseerd op het verhaal van Theseus, uit de Griekse mythologie. In dit verhaal werden jonge mannen en vrouwen naar Kreta gestuurd om daar als voedsel te dienen voor de Minotaurus.
Het verhaal van Katniss, de hoofdrolspeelster en verteller in het boek, wordt in een razend tempo verteld en je rolt als lezer van de ene bloedstollende gebeurtenis in de andere. Daarnaast is het Amerika van de toekomst op zo’n beeldende manier door Suzanne Collins beschreven, dat je je echt als toeschouwer van de Hongerspelen waant, in plaats van dat je erover leest.
De Hongerspelen is in meer dan 25 verschillende landen uitgebracht en het eerste en het tweede deel van de trilogie zijn ondertussen al verfilmd. Ook andere schrijvers, zoals Stephanie Meyer en Stephen King zijn vol lof over De Hongerspelen. Door al het bovengenoemde is het dan ook niet gek dat veel mensen De Hongerspelen zien als een volwassenen roman, in plaats van een jeugdboek.
Suzanne Collins neemt je in De Hongerspelen mee op een adembenemende reis vol spanning, actie, wraak en romantiek. Kortom, alles waar de lezer van avontuur- en fantasyboeken naar verlangt. Een ijzingwekkend verhaal dat je hart regelmatig sneller zal doen slaan!
"De regels van de Hongerspelen zijn simpel. Als straf voor de opstand moeten alle twaalf districten één meisje en één jongen leveren die meedoen, de zogenaamde tributen. De vierentwintig tributen worden opgesloten in een enorme openluchtarena die uit van alles kan bestaan, van een gloeiend hete woestijn tot een barre ijsvlakte. Een aantal weken lang moeten de deelnemers op leven en dood met elkaar vechten. De tribuut die het laatste overblijft, heeft gewonnen."
De Hongerspelen is een boek dat je niet even tussendoor kunt lezen. Suzanne Collins heeft het boek zo geschreven dat je vanaf de eerste bladzijde het verhaal in gezogen wordt. Het gevolg is dat je het boek daarna maar erg moeilijk weg kan leggen.
Het verhaal is gebaseerd op het verhaal van Theseus, uit de Griekse mythologie. In dit verhaal werden jonge mannen en vrouwen naar Kreta gestuurd om daar als voedsel te dienen voor de Minotaurus.
Het verhaal van Katniss, de hoofdrolspeelster en verteller in het boek, wordt in een razend tempo verteld en je rolt als lezer van de ene bloedstollende gebeurtenis in de andere. Daarnaast is het Amerika van de toekomst op zo’n beeldende manier door Suzanne Collins beschreven, dat je je echt als toeschouwer van de Hongerspelen waant, in plaats van dat je erover leest.
De Hongerspelen is in meer dan 25 verschillende landen uitgebracht en het eerste en het tweede deel van de trilogie zijn ondertussen al verfilmd. Ook andere schrijvers, zoals Stephanie Meyer en Stephen King zijn vol lof over De Hongerspelen. Door al het bovengenoemde is het dan ook niet gek dat veel mensen De Hongerspelen zien als een volwassenen roman, in plaats van een jeugdboek.
Suzanne Collins neemt je in De Hongerspelen mee op een adembenemende reis vol spanning, actie, wraak en romantiek. Kortom, alles waar de lezer van avontuur- en fantasyboeken naar verlangt. Een ijzingwekkend verhaal dat je hart regelmatig sneller zal doen slaan!